Yaşamak için çalışmak lazım çalışmak için sağlık.
Aylak olma özgürlüğü ruhumuzda tavan yapmışken onu anlatmak için yeterli kelimeleri bilsek de karşılığını bulamıyoruz.
Ruhumuz sus pus.
Soğuklar ve karamsarlıklar içerisindeyiz.
Dışarı bu kadar soğukken macera aramak yürek ister.
Soğuk hayatın nankör ve umursamayan sokaklarında var olma savaşı verirken hala kendini bir yerde tanımlayamamak biraz bizim suçumuz birazda hayatın bize yeterli güveni vermemesi yüzündendi.
Sağlık problemlerini beklemek kehanetlerde yazılan bir gerçekti.
Orta sahada karşılayıp araya sızan pas alışverişlerinde gerekirse kırmızı kartlık müdahaleler yapmak için kafamızda taktik çalışıyorduk.
Aylak olma özgürlüğümüz çok önceleri bizden alınmıştı.
Kafamızdan tahtaları eksiltmişlerdi ama bizim haberimiz yoktu.
Yalın ayak,yırtık pırtık kıyafetlerle geziniyorduk.
Modern anlamda beyaz kumaştan yapılı deli gömleklerimiz yoktu.
Delirdiğimizi ne biz nede hayat fark ediyordu.
Boşa kürekler çekiyorduk,etrafımızda turlar atıyorduk.
Üzerimizde ne bir deli mutluluğu ne bir iş yapmanın huzuru nede geleceğe dair bir umut vardı.
