Öyle kötüdür ki, canınızdan çok sevdiğiniz herkesin bir gün gideceğini düşünerek yaşarsınız. Her an sırtınıza hançer saplanacakmış gibi kuşkuyla yaşarsınız. Sevdiklerinizden iyilik beklemezsiniz. Yaptığınız iyiliğin karşılığında kemlik görme ihtimali hep zihninizde kalır. O yüzden "o sevmese de ben seviyorum" deyip durursunuz. Bu kişi anne ve babanız bile olsa mutlak surette güvenmezsiniz.
