Evet sözlük bugün dibine kadar yaşadığım eylem. O kadar özledim ki yaşadığım anıları insanları hatta bi kaç tanesine ulaştım. Konuştum. insan orda geçmişte bıraktığı insanları bulunca sanki oraya geri dönecek gibi hissediyor ama hiç öyle olmuyormuş. Bunu hissettiğim an 2 kat fazla üzüldüm. Güzel günlermiş dedim içimden peki gerçekten o zaman bunun güzelliğini fark edebiliyor muydum. Ne kadar memnundum hayatımdan. Bunu sorguladım. Yazdığım günlükleri okudum. Zaman geçsin diye gün gün yazmışım. Şimdi o zamanı özlüyorum. Söylesene sözlük insanlar bu yüzden mi yarının kıymetini bilmeyip dün olunca kıymet biliyorlar. Geri dönüş imkansız olduğu için mi.
