zonta (benim makine conta yazdı. ne ise zar zor düzelttim), maganda, heke gibi tanımlamaların cuk oturduğu bu homo heidelbergensis kalıntılarının şu 'itici' halleriyle sık karşılaşıyorum: metroda bir koltuğa derli toplu oturmuş kitabımı okumaya çalışırken, yanımdaki boş yere sonradan gelen herifin üstüme çıkarcasına sürtünerek oturması. yanlış anlamayın ben bir erkeğim(naçizane!). adam gözünü daha otururken karşıda oturmakta olan bir kadına dikmiş olmasından kaynaklı olduğunu durumu gecikmeden anladığım için 'höst lan' demekten vaz geçiyorum. fakat, çatalını alabildiğince ayırmak adına beni sıkıştıran bacağını dizimle itekleyerek ve boğa boğa bakarak da uyarmadan edemiyorum.
