insanı bazen yerin dibine sokan bazen sorduğuna pişman eden cevaplardır.
Dün kuzenimin asker uğurlamasında apartmanının önündeyiz. Davullar, zurnalar, halaylar.. derken, üstü başı salaş 7, 8 yaşlarında bir çocuk 1 er lira istiyordu..
Arkadaşım; "verelim ama sen Galatasaraylıymışsın" dedi ve 1 lirayı uzatırken, eskimiş Gs amblemli üstünü gösterdi.
Çocuk da; "Yok aslında ben Fenerbahçe yi tutuyorum ama bunu bulunca giydim." dedi ve gitti. Hiçbir şey diyemedik..
Yüz ifadesi, konuşması, ses tonu.. aklımdan çıkmıyor.
