Bir insan düşün, sesini duyduğunda kalbin yerinden çıkacak gibi, iyi olduğunda tüm dünya mutluymuş gibi de kötü olduğunda yada ayrıldığunda hiçbir boka yaramadığını hissettiğinde sanki o sevmediğinde kimse sevmiyomuş seni gibi hissediyosun. Daha önce tattığın hiçbişeye benzemez. Heyecanlandığında kalbini hissetmezsin, mutsuz olduğunda mide bulantısından nefes alamazsın. Bide uykuyu sevme durumu mu var ki oha hiç girmiyorum. Bulaşma bence.
