birileri haber yapma yolunda jipleri uzun namlulu tam otomatik silahlarla taranırken, ön camdan içeri kurşun yağarken, ama kurşun yağmuru altındayken bile ölümün o dehşet verici korkusuyla kelime-i şahadet getiren arkadaşlarını sakinleştirmeye çalışır. bu saygıdeğer arkadaşların mesleği gazetecilik...
bir başkası ise, bebek'te bilmemne isimli lüks bir mekanda diğer gazeteci(!) arkadaşlarıyla otururken(espri, şamata havada uçuşuyormuş o esnada), memesinin üstünde yazan zamazingoyu onlara nasıl gösterdiğini sayfalarca anlatır ve bunu yazdığı yer de türkiye'nin en çok(!) okunan gazetesi(yazık türkiye'ye). hatta o masada oturanlardan biri de pek sayın muhterem ertuğrul özkök, ne olduğu belli birisi. açlıktan insanların bebeklerini sattığı bir ülkede oluyor bunlar. evet bunları yazan muhterem kişinin de mesleği gazetecilik. ilk verdiğimiz örnektekilerle aynı.
şu ana kadar objektif olanları yazdım, çünkü işin en kibar haliyle yorum kısmına girmem sözlükten uçmama sebep olabilir. aralarındaki 7 farkı siz bulun ve yorumlayın.
buyrun bu da hanımefendinin son yazısı. bir tarafta savaş bölgesinde kalashnikov'larla taranmak, diğer tarafta ayşe arman'ın memesininin yanağını arkadaşlarına nası gösterdiği, bütün yorum size kalmış. ha unutmadan yazıyı türkiye gibi bir ülkede "byeeee" diye bitirebilmiş bir kadın bu. http://www.hurriyet.com.t...;sz=11613&hid=9685137
