Dedemin kitaplarina goz atarken fark ettigim şey idi. O kadar guzel el yazisi varmis ki.. "dostum mehmet'in haydarpasa'da iken hediye ettigi kitap", "yilbasi gecesinde aldigim en guzel hediye" vsvs tarzinda bir suru notlar aldigini gordum. Dedecigim o kadar arkadas canlisi, okumayi ve istanbul'u seven ve yardimsever insanmis ki, keske tanisaydim diyorum hep. Dedemin bu aliskanligini ben devam ettirmek istedigim icin ara sira ben de notlar alirim kitaplarimin ilk sayfasina. Fakat dedem gibi oyle cok ozel olmuyor tabi aldigim kitaplar. Netten siparis ediyorsun geliyor. Bir ruhu yok. Ama ben de kendimden sonraki nesil icin guzel bir kutuphane birakmak istiyorum. Okusunlar annelerinin, ananelerinin, babaannelerinin kitaplarini. Gerci o zamana her sey digital olur. Bunu gerceklestirmek istiyorum yine de.
