Yakın arkadaşı Tatyos Efendi ile her gün beraber içki içerlermiş ki bazı günler eve geç gitmek bir yana, gitmedikleri günlerde olurmuş. Sadberk Hanım sabırlı, müşfik muhterem bir hanımmış. Onu daima mazur görür, sitem etmezmiş. Artık sabrın son demleri olacak ki; bir gün sabah Ahmet Bey' in kahvaltısını hazırlamış, tüm hizmetlerini tamamladıktan sonra yolcu ederken;
"Bey, yeter artık bu akşam gün batmadan gel, sakın geç kalma, tahammülüm kalmadı artık"... demiş Ahmet Rasim bu kadar sabırlı kişinin bu sözleri nasıl söylediğinin şoku ile "Hanım akşam bu şarkıyı radyodan dinle" demiş ve evden çıkmış.
Bakırköy sahiline inerken mırıldanmaya başlar."sakın geç kalma erken gel " diye. Ve Miltiyadi Gazinosunda dostu Selami Paşa'ya rastlamıştır ; “Evden çıkarken refikam bana tembih etti. Geç kalma erken gel dedi, ben de buraya gelene kadar bunu bir kıta haline getirdim, besteledim." ”Üstad kadehinden bir yudum içmiş, ellerini dizlerine vurup usul tutmaya başlamış. Tatyos Efendi ile buluşmuş. Konuyu aynı şekilde ona da anlatmış. Gece geç vakitlerde bugüne kadar dilimizden düşmeyen "Sakın geç kalma erken gel " şarkısı da o gün bestelenmiş.
