Askerliğin ilk günü teslim olduk. Heyecandan, geride bıraktıklarımdan, binbir mevzudan dolayı hiçbir şey düşünmeden uyudum.
ikinci ve üçüncü gün de bir dünya şeyle uğraşmaktan, yorgunluktan akşam olunca hemen uyudum.
Dördüncü günün gecesi geldi çattı... ulan koğuşta bir ayak kokusu, anlatamam amına koyim. Dayanamayıp kalktım, milletin ayaklarını kontrol ediyorum. Koku salan 3 ibneyi teşhis ettim. Gidin lan ayağınızı yıkayın dedim. 2 tanesi pardon aga dedi tuvaletin yolunu tuttu. Öbürü üst ranzada uzandığı yerden 'sana mı sorucam lan?' Dedi. Film orada koptu tabi.
- aslanım ayağını siktirtme bana. Bu kadar adam senin ayak kokunu mu çekicez lan?
+ yıkamıyorum amına koyayım.
- (bağırarak) siktir git yıka lan o ayakları.
+ gitmiyorum götün yiyorsa götür.
Der ve çocuğu ranzadan alıp aşağı atarım. Döve döve koğuşun kapısına getiririm, önce koğuş nöbetçisi ayırır,(bu noktaya kadar neredeydi onu Da bilmiyorum amk) ardından son derece delikanlı, Ankaralı nöbetçi astsubay çağırılır.
Tam 'şimdi siktiler bizi' derken astsubaya durum anlatılır. Astsubay çocuğu ayağını yıkamaya gönderirken beni küfür ede ede köşeye çeker ve şöyle der;
- 'eline sağlık kardeşim, hijyen öğret bu amk andavallarına.'
Dönüşte çocuğa da ayak yıkamanın kurallarını tembihler, benimle ilgileneceğini söyleyip şikayet etmesine karşın yatıştırır ve olay kapanır. O ibneyi acemiliğin son günlerine doğru bir daha dövmüştüm, onu Da sonra anlatırım artık. *
