aşık olmadan önce ilkin seçim vardır der stefan zweig. yani kişi aşık olmadan önce bilinç / bilinç öncesi bir takım aşamalardan oluşan pek çok bilişsel süreçten geçirir karşısındakini. çocukluğumuzdan beri pek çok mitlerden, ebeveynlerimizden oluşturduğumuz ve idealize ettiğimiz aşık olunabilir bir x kişi aslında hep saklıdır bilinçaltımızda bir köşesinde. bu x kişisine en çok benzeyen kişiye aşık olur insan aslında.
idealar dünyamız yaşadığımız tüm kötülüklerden bizi kurtaran kahraman beyaz atlı prensler veya küllerin arasından sadece prensin keşfedebildiği saklı hazine külkedisi gibi benzer mitlerle doludur ve bütün prensler biraz babalarımıza, bütün prenseslerde biraz annelerimize benzer aslında. Peki neden idealize ederiz? idealize ettiğimizle tamamlanırız. Eksik olduklarımızı, koparıldıklarımızı idealize ederek tamamlanmaya çalışırız.
bu anlamda hayatın tamamı bir seçimdir. kişi aslında seçimlerinin ya bilincindedir ya da değildir.
