johnny depp in hayal urunu karakterleri oynarken sergiledigi performansi tartismak abesle istigaldir.zira gercekten bu is icin dogmus gibi oyunculuk sergiliyor bu tur filmlerde. tekrar soyluyorum bu yadsinamaz bir gercektir.
diger yandan johnny depp in gercek hayattan karakterler canlandirdigi filmlerdeki performanslariyla az once bahsettigim performanslari arasinda gozle gorulur bir fark var.(kisisel kanaatim) Adamdaki gercek hayatin sinirlamasina takilmisligi hissedebiliyorsunuz resmen. sanirim diger filmlerde sergiledigi yaraticiligini uygulayacak ve de karakterlere kendinden birseyler katacak bir alan bulamiyor.
Bunu komik rollerde gormeye aliskin oldugumuz jim carrey i baska rollerde gordugumuz zaman yasadigimiz saskinliga benzetebiliriz. Bakin tekrar altini cizeyim, yetersizlikten ziyade saskinlik. Hatta saskinlikla karisik bir hayalkirikligi. Bunda karakterler ile o karakteri oynayan oyuncuyu bagdastirmayi bir obsesyon haline getirmemizin onemli bir katkisi oldugunu dusunuyorum. (bkz: erol tas)
Dolayisiyla johnny depp i gercek hayat karakterlerini oynarken hayal urunu karakterlerdeki kadar basarili olmamasi nedeniyle (ki bence yine gayet iyidir) elestirebiliriz. Komple oyuncu olmak yolunda biraz daha gayret ve zaman gerektigi tespitinde de bulunabiliriz. Fakat bu adama oyuncu degil demek icin ya gercekten guclu bir onyargi sahibi olmak ya da kiz arkadasi tarafindan johnny depp ile aldatilmis olmak gerekir.*
