haftasonu instagramda bir sözlük alıntısında okumuştum, hangi sözlüktü, yazarı kimdi hatırlamıyorum ama içeriği mıh gibi alnıma kazınmıştı.
tam cümlesi cümlesine bu değil ama bunun gibi birşeydi, ben kendi cümlelerimi kullanmayı tercih edicem;
biriyle yan yana sessizce durabilmek hiç öyle sanıldığı gibi "birşey bulamamaktan" değildir bazen.
bazen birisi sadece yanınızda sessizce durabildiği için bile durulur saatlerce ve sessizce. o sessizliğin verdiği heyecanı veremeyen nice diyaloglara inat, insan bazen kalp atışlarıyla, yutkunma sesleriyle, nefes alıp verişiyle bile çok şey konuşur yanındakiyle.
illa ki ağızdan kelimeler dökülmez bazen, o orada durmaktan, sen onun orada durmasından öyle memnunsundur ki, bırak konuşmayı, nefes alışındaki tınıyle bile konuşursun.
biriyle iletişimin ne kadar iyi'yi yanında sessizce durabildiğinde çok daha net anlarsın.
ya da ne bileyim, ben aşkla ilgili böyle şeyler düşünüyorum, bu da bununla ilgilidir diye düşündüm. gereksizce romantiğim sözlük. belki de gereçkten konuşacak birşey bulamıyordur çiftler, ne bileyim..
