şimdi ufak çaplı bir destan yazabilirim bu konu hakkında, para ne istersen onu getirebilir, mutluluk istersen onu da getirir, parası olup mutsuz olan maldır, elindekinin farkında degildir henüz. onun mutsuzlugu geçicidir. parası olmayan insanın ne zaman mutlu olacagı belirsizdir. bunu tek başına para olarak degerlendirmiyoruz tabii, para mal mülk ne varsa elinde artık.
şimdi bunu kanıtlamak için mutsuzlugun bir tanımını yapalım, kısaca bir insanın istedigi bir şeye sahip olamadıgı zaman dogaya veya hayata gösterdigi tepkidir. peki parası olan bir insan neyi isteyip de sahip olamaz? tabii siz burda arabeske baglayıp sevgi mevgi yok bilmem aşk falan dersiniz. parası olan insan sevgiyi satın alabilir, gider başka birinin sahip olamayacagı bir şeyi ona armagan eder, sevilir, bir erkek oldugum için kadından örnek vereyim, fakir bir kadın buldun, sevdin, o seni sevmiyor, eee napcan? git parayla alabilecegi ama alamadıgı bir şey bul, mesela araba. git kadına araba al kadın sana aşık olur. bu kadar basit bir konu. kadınlar fakir erkeklerden tiksinirler, nereye giderseniz gidin gerçek bu. kadınlar orospudur. gerçekten orospuluk meslegini icra edenler daha dürüsttür çünkü ne istediklerinin farkındadırlar ve onu peşin isterler, saga sola sapmazlar. burada orospu kelimesini bir hakaret olarak kullanmıyorum, orospuların da insan oldugunun bilincinde olarak yazıyorum. siz de olursanız bu söylediklerimden alınmazsınız.
zamanı mı satın alamaz? yoo, paran varsa zaten zamanın da vardır, istedigin zaman işi bırakır ya da başka birine devredebilirsin, kendine zaman alabilirsin, dünyayı gezebilirsin.
egitimi, kültürü mü satın alamaz? yoo, özel okullar devlet okullarından dünyanın her yerinde daha iyi egitim veriyor. gidip egitimini alırsın, kitaplar zaten parayla satın alınıyor, istedigin kitabı alır her gün raftan birini çıkarır okursun, onu da yapamıyorsan dünyayı gezer, kitapta anlatılanları bizzat yaşarsın. daha fazla örnek verin ben de sizin örneklerinizi daha fazla çürüteyim. para her şeyi satın alır, dolayısıyla mutlulugu da.
