postmodern ingiliz romanının tartışmasız en etkileyici örneği. bu eserin ortaya çıkışına kadar insanın kafasında oluşturduğu "roman" kavramını yerlebir edebilecek türden hem de. alışılagelmiş kahramanlık örneklerinin zerresi yok çünkü bu hikayede. esas oğlan kendini kurtarmak için sözde aşık olduğu kadını bile kolayca gözden çıkarıyor çünkü. herşey toplum için, big brother için, gerisi fasa fiso zaten. bireymiş bireysellikmiş ne gerek var.
genel mantığına bakıldığında kitap çok önceden yazılmış ve belirlenen tarihe göre yanlış öngörüde bulunmuş bile olsa, herhangi bir zamana sınırlandırılamayacak, düne bugüne ve kesinlikle yarına hitab eden bir kitap. sadece herşeyi çok acele gerçekleştirmiş. ama aslında insanların doğru düzgün iletişim kurmasını bile engellemek için dillerinin ellerinden alınması, duygusallığa hele hele aşka açık açık -yasak- gözüyle bakılması, -e duygusallık isyankarlığa götürür allah muhafaza-, herkesi tektip canlılar haline getirme çabası, siz düşünmeyin burda sizin için düşünecek bi "big brother" var siz sadece söyleneni yapın yeter mantığı, biraz düşününce çok da yabancı gibi gelmiyor kulağa.
