Hayatımda bu iki kelimeyi tek bi kişiye kullandım ben. Keşke değerini bilseydi bendeki anlamını görseydi. Mayıs ayında arkadaşım falda bi akşam üzeri beni arayacağını söylemişti. Bekledim o demese de beklerdim sadece bu sefer inanmak istediğimden bekledim. Bi umuda sarılmak istedim ama numaramı dahi sildiğini gördüğümden beri o sarıldığım umudum da kayıp gitti ellerimden. Askere gitmişsin adam olur derler ya gidip dönenler için sen zaten öyleydin benim gözümde. Herkesten her şeyden farklıydın özeldin dokunulmazdın. Beni hiç sevmedin biliyorum yalandan da olsa söylemedin hiç. Keşke benim de seni sevmeme izin vermeseydin yaklaşmasaydın bana kırmasaydın incitmeseydin paramparça etmeseydin kendime olan güvenimi yok etmeseydin değersiz hissettirmeseydin. Bende açtığın yaraları ben saramıyorum iyileşemiyorum senle bi gelecek istemiyorum ama başkasını da sevemiyorum. Yine araftayım beni uçurumun kenarına götürdün sem hep ordaydın biliyorum hissediyorum. Seni anladığım için bana hissettirdiklerine rağmen kıyamıyorum sana. Kendi hissettiklerimden yola öıkarak senin yaşadıklarını duyuyorum kalbimde. Seni başkası incitti beni de sen işte. Sorsam sen bana dürüst davrandın olursun ama öyle değil işte sadece sözlerle yapmaz ki insan bazen bi bakış bazen bi dokunuş anlatır. Sen bana sevilmeye değer değilmişim gibi hissettirdin sevilmicek sıradan biri gibi hissettirdin. Ben içime işleyen bu duyguları atamıyorum. Kimseye de anlatamıyorum senden başka kimseye de anlatmak istemiyorum ki zaten. kendi içimde boğuşuyorum her şeyle bi gün sana anlatır mıyım bilmiyorum ama dinlemek istemiceksin hiç bi zaman bu gerçeğin de farkındayım ama kabullenmem kolay olmuyo işte bi umuda ihtiyacım var. Bu umut hem beni mahvediyo hem de mutlu ediyo işte karmaşığım dağınığım sensizim sevgisizim..
