Biraz pismanlik. Uzdugum insanlar icin. Kaliteli sarkilar dinlemeyi, eski kitaplari koklamayi unuttugum icin. Dreamcatcherimi attigim icin. Hala turkiyede oldugum icin.
Biraz ozlem. Londrada o istasyonda asik oldugum adami opemedigim icin. Trenden korkmadigim ama asansorden korktugum icin. Sonra mesela uzun saclarim belime dalga dalga dokulmedigi, saclarimi topladigim icin.
Biraz daginiklik. Her sey kotuye gidiyor olmasina ragmen hastaneye ugramadigim icin. Yemek borumu lenf bezlerimle birlikte sokup alsalar daha az aci cekecegim halde hala ojelerime yakisiyor diye sigara ictigim icin.
Hala almanca calismadim. Pilavi yiyebilmek icin uzerine corba doktum. Hala kitap siparişi vermedigim gibi alinacak kanunlari bile not etmedim. Okudugumda anlamadigim icin felsefe kitaplarini okumadigimi soyluyorum.
Hicbir sey iyilesmiyor. Iyilesmiyorum. Kan alindigi icin moraran kolum bile 2 haftadir gecmiyor. Kanserle aramda 3 mm olmasini kimse umursamiyor. Belki ben bile. Cunku inanmiyorum sanirim. Olmekten cok korkuyorum ama hicbir sey demeden fayanslari sayiyorum.
