hayat arkadaşını, bu bakire, bu bakire değil diye ayırmayan normal psikolojiye sahip insanların ihtimalen yapabileceği olaydır. gayet normaldir efendim. kimse kimsenin ilki olmak zorunda değildir. evliliği devlet ve din izinli sex olarak görmeyenler ve önüne gelen herhangi biriyle sırf çok güzel diye evlenmeyi düşünmeyen birinin aklına bile gelmeyecek bir korkudur eşin bakire olmaması. "Hayır ben onu A'dan Z'ye sevmiyorsam zaten evlenme gereği duymam" diye düşünen biriyseniz, boş geçin rahvan gitsin sevgili yazar ve okuyucu kardeşlerim. Hangi çağda yaşıyoruz lafı ayrı bir karın ağrısıdır ayrıca. Yani bundan 100 yıl önce yapılan bu ayrım doğru, şimdi yapıldığında mı yanlış? Hayır efendim bundan 100 yıl önce de yanlıştı bu cinsel tabu, bundan 100 yıl sonra da devam ederse yanlış olacak. Cinselliği bir paylaşımdan öte arkadaş sohbetlerinde statü yükseltme aracı olarak gören ve kadınları sadece 2 göğüs artı bir vajinadan ibaret sanan bir erkek toplumu oldukça düzelemeyecek görüştür. hatta bunu içten içe bir görevmiş gibi kabullenen kadınların olmasının altında yatan en önemli sebep de kendi cinsimdir. erkek birey elbette olayı basit bir kan olarak görmediği aşikardır. lakin o kana yükledikleri değerler fazlasıyla saçma ve fazlasıyla hayal ürünüdür. "bakire olmayan bir kadın ilerde beni aldatır. nasılsa ilk erkeği ben değilim, son da ben olmam" düşüncesi, karar verme yeteneğine ve seçiciliğine, daha daha önemlisi kendisine yaptığı bir hakaretten başka bir şey değildir
