tuhaf, nazik bir adamdır kendisi. türünün son örneği...
herkesi kendi kadar iyi sanar, daha doğrusu herkesin kendisi kadar iyi olduğunu varsayar. insanlara iyi davranır. bazen ana avrat sövülesi adamlardan bile özür diler.
"ee be adam ! kim senin nezaketini hak edecek kadar insan kalmış bu devirde ?" diye celallenesi gelir insanın.
tuhaftır dedim ya; işte bu adam da karanlığın içindeki bir ışık hüzmesi kadar tuhaftır.
