Herhangi bir cemaate gidip kimsenin elini eteğini öpmedim. hayatım boyunca bir çok fırsatı sırf kimseye muhtaç oldu demesinler diye kaybettim. haksızlığı gördüğümde her zaman sesimi çıkarttım, susmadım. sırf bu yüzden çalıştığım firmada genel müdürle 1 seneye yakındır konuşmuyorum. anlat anlat bitmez, gurur duysam da her zaman kaybetmeye mahkum bi hayat yaşamışım bunu değiştirememiş. 30 yaşındayım ve koyduğum hedeften epey uzaktayım. dürüstlük, açık sözlülük, onurlu bir duruş hiçbir şey kazandırmadı bana. size tavsiyem açta kalsanız, herkesi karşınıza alıp düşmanda olsalar size, bildiğiniz şeylerden şaşmayın. daima mükafat karşılığı hareket etmeyin. 100 kişinin doğrudur dediğine, eğer yanlış olduğunu düşünüyorsanız, üstüne basa basa yanlış bu arkadaş diyin. korkmayın ki, sizden sonra gelecek nesilde korkup, ezilmesin. eyyorlamam bu kadar.
