edgar allan poe'yu ; türk edebiyatı'nda necip fazıl'a korku hikayeleri yazmasında öncülük yapan kişi olarak tanır, severiz. fakat yazdığı şiirlere bakıldığında "ne korkusu canım adam düpedüz lirik" diyebiliriz ki öyledir. bastırılmış duygular, çileli bir çocukluk ve annabel lee. bir dönüm noktası belki. edgar'ı onun bilinmeyen aşkını anlatan şiir.
şiirde çoculuğa dönüş vardır "senelerce evvel"... sevgi dolu olmayan çocuklukta anima arşetipi, anne sevgisi yerine çocukluk aşkına döner. küçükken sevilmemesine inat annabel sadece onu sevmeyi düşünür. ona aittir ve başka hiç bir varlık yoktur çevrede.
--spoiler--
ismi; Annabel Lee
Hiçbir şey düşünmezdi sevilmekten
Sevmekten başka beni
O çocuk ben çocuk, memleketimiz
O deniz ülkesiydi
Sevdalı değil karasevdalıydık
Ben ve Annabel Lee
--spoiler--
ve ölüm. annesinin erken yaşta veremden ölüşü, babasının o doğduktan bir yıl sonra evi terkedişi. edgar'da sonsuz sevgi hissini azaltmştır. her sevgi bir sona erer ve o gün mutlaka yakındır. annabel'i sevdiyse o mutlaka ölmelidir.
--spoiler--
Bir gün işte bu yüzden göze geldi
O deniz ülkesinde
Üşüdü bir rüzgarından bulutun
Güzelim Annabel Lee
Götürdüler el üstünde
Koyup gittiler beni
Mezarı oradadır şimdi
--spoiler--
ama edgar tek şeye sığınır bu kadar acı dolu hayatın sonunda mutlaka ölümsüz sevgi vardır ve annabel onu bekler. sevgi sonsuzdur ruhlar arası alemde bile vardır varlığı azalmayacaktır.
--spoiler--
Geçemezlerdi bizi
Ne yedi kat göklerdeki melekler
Ne deniz dibi cinleri
Hiç biri ayıramaz beni senden
Güzelim Annabel Lee
Ay gelir ışır, hayalin erişir
Güzelim Annabel Lee
Orda gecelerim uzanır beklerim
Sevgilim sevgilim hayatım gelinim
O azgın sahildeki
Yattığın yerde seni...
