insanlarin duyuş, düyüşünüş melaikelerinin gelişmesi ile bir takım sınır olmayan sinirlari yok ettiklerini yahut önemsemediklerini bilmekteyiz.
insanlarin kıcını yahut pırasalarini nasil kullandiği benim umurumda değildir.
fakat diyelim ki geri toplumlarda tabu olarak adedilen olgulari fazla iplemeyenlerin birşeylerin düsmani olarak göstermek bir ve çemkirmek bir savunma mekanizmasidir.
mesela örnek vermek gerekirse amerika fehimnamesinde bireylerin maddi alım gücünün olmasi amerika fehimnamesi kadar refahi olmayan uganda'da pis kapitalistler ve tüketiciler olarak algilanmasi ve algilatilmasidir bu durum.
bu odaktan hareket edildiği vakit birçok önyargıyı çözebilmektedir.
benim ayrıntılara pek önem verdiğim yoktur. benim işim gücüm özü yakalamaktır.
bu başlıkta oldugu gibi ayrıntıya önem verirsem ve onun hakkında nitelemeye, izahat vermeye kalkarsam, kabaklar pirasa mevzuatinda 'herkes kendi hayatını yaşar ve onun sorumlulukların mesuldur' derim. alan razı satan razı biz kendi camurumuzdan debelenmeden cıkalım. ve o camurdan cikip camuru birakaliım. birakalim ki kirk edwards gibi maskara olmayalım.
ek olarak: bir zahmet sengül hamamını kıraat ediniz.
