Gerçekten o kadar kolay mı bu yaştan sonra çocuksu hayaller kurmak?
Ve üzülmemek Ya da büyümemek?
Peki ya bunu bir de mavisi yeşili olmayan bir şehirde yapmak mümkün mü?
Gülmesem sıkılır mıyız, Sıkılırsak mı gülmeyiz?
Bu hayatta hiçbi seyden sıkılmayan var mı ki?
Yorgun ama mutlu olabilir bir insan, ama yorulmadan da mutlu olmak çok mu zor?
Daha mühim bir soru..
Kahve mi uyutmadı beni başka şeyler mi?
