geçen sene ingilizce olarak tiyatro dersi görüyorduk. hoca ikili olarak tahtanın önüne alıp elimize verdiği ingilizce bir sayfalık skeci arkadaşımızla canlandırıyorduk. bana denk gelen ohh yes kısmı vardı bende ohh' u direk boşluğuma geldi ohhh diye okudum halbuki normalde oh yazırsa oo yes diye okursun ben direk oh diyince tüm sınıf bana güldü , onlar gülünce bende güldüm ama kendimi sonrasında durduramadım böyle gereksiz zamanda kriz geldi . 15 dkkada bitmesi gereken skeç 1 saatte bitti . ben her oh yes yerine geldiğimde gülmeye baslıyordum bide partnerimde aynı şekilde ben güldükçe gülüyor .hocada tekrar baştan aldırıyordu , zaten koca dönemde iki defa derse katıldım bu sebepten. tiyatro benlik değil.
