savaşı kaybettiğinde annene tecavüz edilmesine göz yumabilir misin ? veya ailenin kurşuna dizilmesi ? işte böyle şeyler olmaması için sivil halk savaş hukuku ile korunmuştur.
cephede her şey mübahtır fakat cephe gerisinde yazılı olmayan kurallar mevcuttur. bunlara uymamızın sebebi çok medeni yada çok kuralcı olmamızdan değil aynısını anana bacına yapsalar hoşuna gider mi mantığıdır. eğer savaşı kaybedince ailene dokunulmamasını istiyorsan sen de kazandığında dokunmayacaksın. he savaş hukunu hiçe sayan milletler vardır. ki bunlar genelde biz türklere denk gelen dingillerdir ama sonradan derslerini alır, adam olurlar.
mesela çanakkale savaşının gelibolu cephesi iki tarafın birbirine en yakın olduğu cephelerdendir. burada savaşan komutanların anılarını okursanız çeşitli yazısız kurallardan bahsederler. bölge küçük ve savaş şiddetli olduğu için iki tarafın askerleri birbirleri ile sık sık etkileşime girmişler. hatta dostluklar kuranlar olmuş. yani şunu anlatmaya çalışıyorum. orada iki ordu savaşırken her iki tarafa da haklarının tecavüze uğradığı söyleniyor. halbuki 10 savaştan dokuz buçuğunda durum böyle değil. üsttekilerin çıkarları için halk eziliyor.
neyse, eğer anana bacına dokunulmasın istiyorsan sen de düşmanın anasına bacısına dokunmıycan. mantık bu kadar düz.
