her şey de olduğu gibi insan psikolijisi de lineer bir çizgi üzerinde yürümüyor. bazen kendimizi dünyanın en güçlü insanı gibi hissetsek de bazen dibe vuruyoruz, dayanamıyoruz. bu durumla mücadele edemeyince de depresyon sonucuyla karşılaşıyoruz
ben mesela, bazen o kadar yorulduğumu hissediyorum dizlerimin üzerine çöküp yığılacak gibi oluyorum. ama idare ediyoruz işte. bu günler de gelir geçer umarım.
