6. sınıfta yaşadığım andır.
6. sınıfta seviye tespit sınavı denilen bir sınava girmiştik okulca. o aralar derslerim pek iyi değildi fakat ders çalışıyordum. sınava girdik sınav zordu çok zordu hiçbir beklentim yoktu. sonuçlar açıklandı. okulun panosunda liste halinde asıldı. ve herkes başına toplandı. ben arkadaşımla bakmaya gidiyordum. herkes benim ismimi söylüyordu. galiba sonuncu oldum dedim sona baktım yoktum. baştan arayayım dedim o da ne ilk kişi benim. dünyanın en mutlu insanı olduğumu sandım ama daha değildi. sınıflara geçtik sonuç belgeleri dağıtıldı. okullar dağıldı. anneme bu haberi vermek için sabırsızlanıyordum. eve girdim. annem salonun tozunu alıyordu. yorulmuştu. bana baktı yüzümdeki sevinci görünce şaşırdı. ne oldu dedi. anne 1. oldum okulda dedim. sevindi ama inanmadı. dalga geçme benimle dedi. sonuç belgesini gösterdim...
işte o an yorgunluğuna rağmen hızla ayağa kalktı ve bana sarıldı. o an onun duyduğu gurur ve mutluluk kadar beni mutlu eden
hiçbir şey yok bu dünyada. aradan 6 yıl geçti ama yine de her hatırladığımda tüylerim diken diken oluyor.
