Gece olmuş sabaha doğru beş ben yine nöbetteyim. Hıçkırmaktan nefesimin kesildiği, bir yudum su dahi içemediğim ve bu kez ölmeme ramak kaldı dediğim geceden bile sağ çıktım. Sanırım ölüm; ya beni sevmiyor, ya da ten tengime yakışmıyor. Şimdi düşünüyorum da meğer ben kendi kendime tutunarak sağ çıkmışım tüm bu kötü gecelerden.