insan kendi beyninin tanımlayamayacağı bir şeyi var edebilecek güçteyse o zaman kendi sınırını gayet de aşıyor veya sınırlıysa o halde yarattığı ve anlamaya çalıştığı tanrı da sınırlı bir aklın ürünü olmuş oluyor. o halde bunun sınırsızlık ya da üst beyin etrafında hiçbir gerçekliği yok, insan sınırlı aklı olduğu için tanrı dediği şey onu sınırsız algılatıyor ve hal böyle olunca tanrıyı biz sınırsız görmüş oluyoruz.
ayrıca allah ın ontolojik varlığının bir materyalist yanı var mı? yok. olsa panteist bir algıya kaçacak çünküm. o halde tamamen rasyonalist ya da kavramsal bir varlık.
hal böyle olunca zihnimde yarattığım her türlü rasyonalist veya kavramsal varlığın da dışta karşılığı olmaması onu yok yapar.
mesela nesnelere belli adlar verip onları kavram olarak zihnimizde var etmek ayrıdır zihnimizde bir şeyi var edip onu var saymak ayrıdır.
zihnimiz sınırlıysa o halde zihnimizde var ettiğimiz ne varsa hepsi yanlış veya tam açıklanmamıştır. hal böyle olunca kendimizin var etmediği kendi dışımızda var olan her şeyin gerçek olduğunu kabul etmek daha mantıklı çünkü bu sınırlı aklımızın bir ürünü değil, tam aksine aklımızdan bağımsız bir varlık.
yani tanrı bizim dışımızda bir varlıksa muhakkak materyalist bir altyapısı olması lazım. aksi halde o sadece uydurduğumuz kavramlardan biri olmaktan öteye gitmeyecektir.
