zorluğun tanımı değişkendir. tıpta zor olan şey sürekli okumaktır. kafanızı kitaplardan kaldıramazsınız. sorumluluğu büyük meslektir çünkü. bilgi eksikliği gidermek diye bir şey yoktur. sürekli bilmek ve takip etmek zorundasınızdır. genel cerrah bir tanıdık, böbrek ameliyatına girmeden bir gece evvel oturmuş eski tıp fakültesi notlarına gömülmüş filan. o zaman anladım doktor olmanın zorluğunu. paronayaklarla uğraşmak kadar zoru yoktur ve insan en çok hayatı tehlikedeyken paronayaklaşır. hee bir de mide gerekiyor tabi. bir kere arkadaşın anatomi labına girmiştim. 10 dakika dayanamadım çıktım. doktorluk, karakter mesleğidir. sabır gerektirir, disiplin gerektirir, sorumluluk duygusu gerektirir. geceniz veya gündüzünüz yoktur. ne zaman size ihtiyaç duyulacağı hiç belli değildir. dünyanın bin bir türlü haline ayak uydurmak gerekir. dolayısı ile, evet tıp okumak, üniversite dersleri açısından bakıldığında belki de zor değildir. hele ki mühendislik eğitiminde verilen matematik, fizik tarzı derslerin zorluğuna yaklaşamaz bile lakin mühendis olduktan sonra üniversitede gördüğünüz pek çok dersi hatırlamazsınız bile ama tıpta böyle bir şey yok, her satırı, her bilgi kırıntısını hatırlamak zorunludur. tıp eğitimi sadece başlar ve mesleği sürdürdüğünüz sürece de devam eder. tıptan mezun olmak diye bir şey yoktur. tıptan, emekli olduğunuzda mezun olursunuz.
