Yanılsamalı hayatın tuhaf hissettirmelerinde tuhaf hissediyordum kendimi.
Bir kaç zaman önce her şey çok kötüydü ama şimdi biraz iyi gibi.
Biraz iyi diyorum çünkü ne zaman çok iyiyim desem kısa bir süre sonra iyi olmadığımı görüyorum.
Her şeyin iyi olabileceğine inanmıyorum belki de.
inanmanın bütün sorunları çözmese bile nokta atışı yapıp en azından ağrı kesici vazifesi görmesini beklemek umutsuzluğa boğulmaktan başka bir işe yaramıyor.
Kendini kendi başına hissetmek başına gelebileceklerin olma olasılığının en yüksek ihtimali.
Kafamız gömülü olan kumların sıcaklığında düşüncelerimizi ısıtıp yaşam faaliyetleri vermesini sağlamaya çalışıyoruz.
Bir gün iyi hissediyoruz kendimizi bir gün çok kötü.
Sinir uçlarımıza baskı yapan karamsarlıkların hafiflemesinde gören gözlerimiz netleşiyor;
Ara sırada olsa yarına gülümsüyoruz.
Ta ki en yakın güneşin önünü kapatan gri bulut zamanına dek.
