Ulan sevmediğim bir yazara katılacağım fakat biraz farkla. Gazi paşam, allah affetsin, içerdi. Ama her akşam sofrası halkına açıktı. Dert dinlerdi. Hasbihal ederdi. Memleketi için milleti için gece gündüz demeden çalışır didinirdi. En sonunda da kendini feda etti bu millete. Şimdi bakıyoruzda sıkımı sen kalk reisi cumhurla her akşam yemek ye. Binde bir lutfederse belki. Ya islami zengin kesim dedikleri o sonradan görme züppelerin kendi ayak takımına yaranmak için tertiplediği beş boynuzlu iftarlara ne demeli ? Bir tane gariban göremezsiniz o sofralarda. Siz mustafa kemal paşanın ayağının tozu bile olamazsınız. O bu memleketin en has evladıdır. Allah ondan bin kere razı olsun.