enteresan bazı sebeplerdir. 90 ların başlarında atari salonları revaçtaydı malum bizim jenerasyon iyi bilir. böyle acayip jetonlu salonlarda semtin itleri kopukları toplanırdı hani. neyse anladınız işte yaş daha 10 en fazla para falan hak getire günde 2 jeton ancak alıp oynayabiliyoruz bitince kıyıda köşede küçük emrah modunda oynayanları izliyoruz. gene böyle izliyorum kenardan uslu uslu hangi oyundu hatırlamıyorum "street fighter"dı sanırım. eleman benden 6-7 yaş büyük 17 yaşlarında falan ben daha çocuğum. bu oyunda dayak yedi ama nasıl dayak yemek perfect tabir edilen şekilde bunun oynadığı elemanı patates etti makine tek bir yımrık tekme falan yemeden. bende dayanamadım güldüm hafiften ağzımın kenarı ile. eleman oyunu bıraktı bana vurmaya başladı makine 2.raundu başlattı orada eleman bunun elemanı dövüyor bu şerefsiz de beni dövüyor oyunu bıraktı da..
elemanın ismi hüseyindi. aradan 8-9 sene geçti benim boy çok uzadı yapı olarak spordan dolayı bal porsuğuna dönmüşüm zaten. bir gün buna rastladım aklıma geldi sordum hatırladın mı diye hatırlamadı bende bunu dövdüm güzelce. tekrar sordum hatırlamadım dedi tekrar dövdüm intikamımı aldım ama o yediğim dayak hala aklımın bir köşesinde duruyor. eşşolusu oyunu bıraktı ya makine bunun adamını dövüyor bu beni *
