yasaklarla dolu bir ülkede yaşayan bir kürdün, mensubu olduğu ırkı belirtmekten çekinmesi durumu.
yediği kaba pisleme geyiklerine girmeden düşünmek lazım önce.
yıllardır pkk denilen baş belası bir örgütle uğraşıyor bu ülke.
bu örgütün nasıl halen var olduğunu, var olabildiğini bulmak gerekirse, örgütün mesken tuttuğu yörenin halkından beslendiği gerçeği ortaya çıkar.
bir çok kanıbozuk devlet de destekliyor bu teröristleri, o ayrı konu.
ama yörenin halkı, bu pislikleri başından atmak için çare düşüneceğine, her fırsatta acındırma siyaseti güdüyor.
devletin hiç mi yetersizliği yok?
tamam suç devlette de var.
yani, kürt vatandaşlarını yeterince koruyamıyor.
ama bu, acındırma politikasını yapmayı gerektirmez.
söyleyin kardeşim, o örgütten nefret ediyorsanız, her yerde söyleyin kürt olduğunuzu.
bu ülke, masumların hakkını koruyamayacaksa ne diye varlığını sürdürüyor o zaman?
ama ne var ki, masum kürtlerin sayısı, tabiri caizse bir elin parmak sayısını geçmeyecek kadar az.
kürtler de bu ülkede fiilen kabul görmek istiyorsa, önce bu pkk denilen kara lekeyi üstlerinden atmak için devlete yardımcı olmalılar.
herşeyi devletten beklemeden yardımcı olmalılar.
imkansızlıkları bahane edip memlekete zarar veren hayvanları hiç saymıyorum bile.
palavralar silsilesi oluşturmadan, harbiden bu ülkeyi seviyorsa bir kürt...
ırkını söylemekten çekinmemeli.
varsın, başkaları terörist desin.
o, kendini bildikten sonra gerisi önemsiz.
