Yaşamış sayılabilmek için mecburi soluk alışverişleri oyununa katılıyorduk.
Her nefes soluk aldırıyordu bedava çalışan kaslı kemikli organ sistemimize.
Makine çalışmaya devam ediyordu.
Kan pompalanıyor damarlar yol olmaya devam ediyorlardı.
isyankar ruh kafatasının içerisinde dolanıyor,sürekli söyleniyordu.
Yaşıyor olmak için yaşıyor sayılmak yetmez diyordu.
Böyle yaşayacaksan hiç yaşama diyecekti ama yaşıyor olmak bile iyi bir şeyler sayılabilirdi.
Nefes alıp verdikçe düşünceler birikiyordu arka bahçede
Düşüncelerin ağırlığı düşündürüyordu yaşamak istememe kaygılarını.
Yaşıyor olmak mı daha zordu yoksa yaşamdan elini ayağını çekmek mi?
Emekli etseler çoktan salacaktı yelkenlerini ama boğazına kadar okzijene maruz kalmıştı.
