Gecedir ve görmemektesinizdir önünüzü. Çimenin kokusunu bilirsiniz,yıldızın parlaklığını da görürsünüz ama seçemezsiniz önünüzdeki engebeli yoldaki çukurları. Oysa yakındadır engin okyanuslar ve engin okyanusa gidemediğiniz takdirde size kalacak olan tek şey karanlıktır. Gözleriniz bir ışık arar. Küçük bir ışık. Burnunuzun ucunu bile gösterse şükredeceğiniz bir ışık,hayata sizi döndürecek bir ışık. Sonra bir şimşek çakar ve bir ateş yanar yeryüzünde. ** Ama gece daha zifiri karanlıktır ve yabani hayvanlar sarmıştır etrafınızı içinizdeki korkudur en büyük düşmanınız ve en yakın dostunuz bile artık sizin rakibinizdir,bir dakika geç ölme mücadelesinde. Ateş yanar ve büyür. Kalbiniz artık dayanmamalktadır karanlığın arasıdnaki bu kaçışa bir dur demek istersiniz,annenizin çığlığı gelir kulağınıza,babanızın ölmeden önceki son haykırışı. Kızkardeşinizin gelinliğinin kana bulanmışlığının hayali belirir karanlığın ortasında,hayvanların sesleri artar içimizdeki hayvanlarla birlikte üstünüze gelmektedirler ve yakındır meşale.yavaş yavaş görmeye başlarsınız ve bir gün bir karadeniz kentinin kıyısında yanar o meşale,öyle bir ateştir ki hayvanların gözlerindeki kinin yerini ödlek bir ışık alır,ateş büyür yanına binlerce yüreği katar,on bin olur,yüz bin olur,milyon olur ve aynı ateşin altında birleşir halklar,türk kürt çerkes ermeni laz bir araya gelir ve kurtuluş türküsünü söyler,ege'nin incisine girerken ve boğulurken hayvanlar egenin emperyalistlerce kana bulanmış ama barışı hak eden sularında,tek bir şarkı yankılanır izmir dolaylarında..
