annemin sapanca'da oturan bir teyzesi vardır. adı sevim'dir. pek sık görüşemedikleri gibi yılda bir kez telefonla konuşurlar. günlerden bir gün benden telefon defterini isteyen annem, sevim teyzesini aramaya karar verir. numarayı yanlış çevirir. tesadüf bu ya telefonu açan kişinin adıda sevim'dir. işin kötüsü telefonu açan sevim teyze, arayanı da kendi yakını sanar. bu arada belirtmem gerek annemin adı gülsen'dir.
- sevim teyzecim nasılsın, tanıdın di mi beni?
+ tanıdım kızım tanıdım tanımaz mıyım, nasılsın çocuklar nasıl?
- iyiler teyze ellerinden öperler . sen nasılsın asıl, sağlığın nasıl?
+ ben iyiyim de hikmet abin çok rahatsız.
- neyi var? çok geçmiş olsun teyze. hiç haberimiz olmadı ( bu arada başladı annem düşünmeye hikmet abi kimdi diye, ayıp olur diye soramıyor tabi)
+ ay mualla kızım senin aklında bi gidip geliyor valla. geçen hafta hastanedeydik ya birlikte
- ???mualla??!?
+ mualla orda mısın kızım
- burdayım teyze kapatmam lazım şimdi. ben seni gene ararım.(çaktırmadı bir de inanamadım)
+ mual..
