Üniversite sayısı Bacasız sanayi mantığı ile artırıldı. Akademik kadrolar sayıca az ve niteliksiz olduğu için eğitimin kalitesi düştü. Liseden gelen öğrenciler eğitim kalitesi genel olarak düştüğü için altyapı olmadan üniversiteye gider oldu. Bilim yapmak yerine mesleki kurumlar olarak düşünülen üniversite mantığı yerleşti.
Ihtiyactan fazla öğrenci alan ve mezun veren fakültelerin mezunları başka is alanlarında ücretleri aşağı çekince o alanın eğitimini alanlar da işsiz kaldı.
Liyakat unutuldu ve adam kayirmaci zihniyet hakim oldu. Yandaş olan ve olmayan ayrımı temel kriter haline gelince bir çok insan sistemin dışında kaldı. Çünkü referans bulamadıkları için ya da bu düşünce sisteminde barinamadiklari için işsizlige itildiler.
Bunların dışında işverenin ihtiyaç duyduğu donanıma sahip olmayan ama sırf üniversite mezunu olduğu için kırmızı hali bekleyen insanların oluşturduğu bir zihniyet de var.
