ben en çok kuşlara imrenirim, kanatlarınla dilediğince yaşamak lüksüne sahipsin özgürlüğü, o yüzden ne vakit bir kuş görsem, yerde ahmakça duran, kızar söylenirim.
Kuş gibi...
Kuş beyinli kuşlar,yine yere konmuşlar
Bende olsa o kanatlar,konar mıydım hiç
Uçmak varken en derin maviliklerde
Dönüpte yeryüzüne bakar mıydım hiç
Yorulup kanatlarım,düşmeden yere
Kafa tutmazmıydım en hoyrat yele
Akşam olup ta güneş battı diye
Bir yalnız ağaçta tüner miydim hiç
Konmak lazımsa da illaki bir dala
Bu kuşlar gibi olmazdım budala
Kanat kanat bir sürüyle yanyana
Cılız bir kavakta durur muydum hiç
Bulutlu kayalığında bir deniz kıyısının
Şırıl şırıl bir dalga sesi duymadan
Bilmeden keyfini ,serin ,ferah uyumanın
Kuş gibi cıvıl cıvıl olur muydum hiç
