Göçtükten yaklaşık 60 yıl sonra Suriyelilerle karşılaştırılır olduk iyi mi ?
Rahmetli anneannem anlatırdı;
"Biz orada çok zengindik, Bulgarlar bizi biz de onları severdik. Bizi o kadar severlerdi ki bizimle bazen Türkçe konuşmaya çalışırlardı.( bakın, Bulgarlar Türkçe konuşmaya çalışıyor.) sonra mübadele oldu ve Türkiye'ye geldik. Babama 'neden gidiyoruz ?' Dedim. O da 'bizim Asıl vatanımız Türkiye'dir' dedi. - bakın asıl kelimesi büyük harflerle ve altı çizili gibi vurgulu- sonra geldik.
Babam gelince devlet bize Bulgarlar ve Ermenilerden kalmış devlet arazilerinden verdi. Oraya bir kerpiç ev yaptık( bu ev iki yıl öncesine kadar duruyordu, ev resmen huzur kokardı) sonra babam postahaneye girdi. Annemle ben de dikiş nakış işine başladık. Böylece üçümüz el ele vererek 4 kardeşimi okuttuk, evlendirdik. Sonra evlendim, 3 çocuğum da benim oldu. Büyük oğlum okudu büyük adam oldu. Diğer ikisi ise maddi imkansızlıktan ötürü okumadılar. Deden ' ben yemek yemem, yine de sizi okuturum.' Sesi annenle dayına. Ama ikisi de okumadı.
Biz buraya geldiğimizden beri hep babamın dediği gibi 'vatanımıza' hayırlı evlat olmaya çalıştık. Okumayana adam demezler bizim ailede. Biz de Türküz, o yüzden sen de okuyup bu vatana millete hayırlı evlat olacaksın."
Ben hep bu nasihatle büyüdüm. Yaşadığım kentte dedem çalışkanlığıyla tanınmış bir nalbanttı. Evine ekmek götürmek için ek iş olarak yapıyordu bu işi.
Şimdi gerçekten bu Suriyelilerle biz sizin gözünüzde biriz öyle mi?
