çalabım bir şar yaratmış iki cihan aresinde
bakıcak didar görünür ol şarın kenaresinde
hacı bayram veli
gönül çalabın tahtı çalap gönüle baktı
iki cihan bedbahtı
kim gönül kırdı ise
yunus emre
her subh-dem boynum kısıb Rabbi desem (Her sabah vakti boynumu büküp rabbim desem)
Rabbim meni muradımnı berer mukin (rabbim benim muradımı verir mi ki)
Kanlar töküb közlerimdin zar ingresem (kanlar döküp gözlerimden ağlayıp inlesem) Tengrim meni hal-i dilim sorar mukin (Tanrım benim gönlümün halini sorar mı ki)
Hoca Ahmet Yesevi
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
mehmet akif ersoy
Allah'ın 99 güzel isminde sayılmayan, ancak farsça ve türkçe gibi islam coğrafyasında kalmış dillerdeki yaratıcı ismi olarak kullanılması şimdiye ait bir şey değildir.
yeni yetmelerin bu meseleyi mühim bir şeymiş gibi tartışmaları geçmişlerini çok da bilmemekten ileri gelir. Yukarıda öz türkçe olan çalap ve tanrı kelimelerini gördünüz, farsça olan hüda kelimesini de...
bu misaller daha da çoğaltılabilir. Şimdi tanrı kullanılmaz diyen her kimse, onu gitsin ahmet yesevi'ye söylesin. çalap esmaül hüsna da yok diyen varsa, buyursun yunus'un aziz ruhuna söylesin.
