Anladigim kadari ile erkeklerin genel olarak bi hobisi olmuyor çünkü benim eski Sevgiliminde yoktu. Üstüne üstlük bir de bana destek olmak yerine engel olurdu.
Daha bir sürü sevmediğim özellikleri vardı.
-Erken uyumasi erken uyumazsa gün içinde uyuması.
- başıma bir şey geldiği zaman ona söylediğim de onemsememesi. (Okula müfettiş gelmişti soruşturma açıldı ona mesaj attım moralim bozuk diye. Soruşturma falan dedim insan bi arar. Sadece mesajla cevap verdi. Kaza gibi bir şey geçirdim tam bunu anlatıyordum musait olmadığı için telefonu yüzüme kapatmisti. Müsait olmama sebebi de yanına kuzeni gelmişti ondan)
-beni üzecek bir şey yaptığında ona tepki gösterdiğim için sonunda hep suçlu beni bulması
-aramızda ki en ufak sorunda beni hep yalnız bırakmasi sürekli soğuk davranması
-duygularımı ve düşüncelerimi onemsememesi
-bana sürekli seçimler yaptırmak zorunda olmasi(ya artık akşam dışarı çıkmazsin yada ben yokum demesi gibi basit ve saçma)
-ailesinin yanindayken bana uzak davranması
-bulusmalarimiza ozentisiz gelmesi
-asla beni öncelikleri arasına koymasına izin vermeyen egosu
-hep kendini haklı görmesi
-haftada iki kere ettiğimiz kavgalarda artık sinir hastası olmam ve onun bunu takmaması
Aman bu liste aksama kadar uzar gider. Sonuçta tüm bunlar birikiyor ve aylarca daha büyüklerine sabretmisken ufacik bir sebebten ayrılmış buldum kendimi. Ne bileyim hayata karşı motivasyonumu arttiracakken daha düşürdüğü için belki de bu ayrılık. Ne kadar özlesemde üzülsemde huzurum ve hayata dair umudum var. Hayirlisi olsun ne diyelim.
