türkiye'de insan haklari diye bir kavramdan söz etmenin imkansizliginin en buyuk kanitlarindan biri burasi. sabahin 7'sinde* kargalar bokunu yemeden firliyorum yataktan. mahallenin yarisi filan havaya uçtu diyorum uyku sersemligiyle. arabalarin alarmlari ötüyor. tüm sinirim altüst oluyor haliyle. nasil diyorum ya? bu kadar alcaktan bomba yüklü bir jet. dersime konsantre oldugum bir anda 5 tanesi ayni anda evimin tepesinden geçiyor. bir alisveris merkezine, bir pazara, bir fakülteye düsse bu uçaklar ne olacak? nispeten daha özgür bir yer burasi ve sanirim bazilarinin hiç hosuna gitmiyor bu durum.
