insanın "hassiktir amk ya adam bizi nasıl gördü öff" demesine sebebiyet veren olay. bugün yunanca bir şarkı dinliyordum. şarkının müziği çok güzeldi. ulan hayret böyle bir müziği bizim türkler nasıl türkçe popa uyarlamamış dedim. gözlerimi kapattım ve şarkı çalarken içimden türkçe sözler uydurmaya başladım. " seni seviyorum kalbimi çaldın, aldın kaçtın" gibi saçma şeyler mırıldanıyorum. ama söylerken de tribe giriyorum sanki şarkıyı ben çıkarıcakmışım da şarkı çok tutucak ünlü olacakmışım gibi.. tam o sırada kapı açılmış babam da beni kesiyor. artık kaç dakika kestiyse. döndüm ve suratındaki "27 yaşında adamsın şu girdiğin triplere bak" bakışını gördüm. aradan 10 dakika geçtikten sonra da yanına geçip "baba bu yunanca çok zormuş ya, dilim bir türlü dönmedi şarkıyı söylerken... ezberleyemedim." dedim. o da beni hiç siklemeden teleziyona bağırıp "sniejder nereye gidiyo amk çocukları bir yere gitmez sniejder, bırakmayız!" dedi. "Baba çay yapayım mı?" dedim gereksiz bir şekilde yaranmak için. tam o sırada telefonu çıkarıp birini aradı ve "serkan noldu be bizim para olum, kaç ay oldu?" dedi. Ben de içimden "ulan hayatımda bir tek sen kalmışsın sen de bizi siklemiyorsun yavşak" diyip odama geçtim. babam harbiden yavşak. keşke onun yerine teyzeme falan yakalansaydım.
