ya ona yemek beğendiremeyen ev sahibinin sıkıntısı?
pek yemek seçmediğimden "onu yemem bunu yemem" diyenler hakkında ancak fikir yürütebileceğim. çevremde bolca patlıcan yemeyen, bamya gördüğünde iğrenen, kokuyor diye kuzu eti yemeyen birkaç arkadaşım olmasından mütevellit bir şeyler anlatabilirim sanıyorum.
tahminimce en büyük sıkıntıları kendilerine yemek yedirmek için uğraşan, onu yer misin bunu yer misin diye on defa soran, yaptıklarının tadına bakılmadığı için üzülen ve üzüntüsünü belli eden ev sahiplerini, tüm ikramların güzel olduğuna dair ikna etmeye çabalamalarıdır. huysuz sanılmak istemezler, hemen her gittikleri yerde yemek sıkıntısı çektiklerinden bu onlar için alışıldık bir durumdur aslında. maksat bir arada olmaktır, masada ağızlarına göre bir şey bulamazlar ise bunu çok sorun etmezler kanımca.
dediğim gibi gelen misafire hiçbir şey yediremedim diye üzülen kişinin çektiği sıkıntının yanında, kendisi doyurur karnını gözüne kestirdikleriyle. az yedi diye doymadı sanılsa da masadaki güzel sohbetle doyurur kendini aslında.
