kimse okumasa da

entry363 galeri
    87.
  1. Eski bir şarkı dolanıyor etrafta.
    Beni kandırıp her şeyin hala güzel olduğuna inandırmak istiyor.
    Takılıyorum ruhuma dolanan melodiye.
    Kafam dank diye eski kasetleri teybe takıp henüz çekilmeyen sanatsal bir şeyleri kendi teknoloji ortamında oynatmaya başlıyor.
    Siyah beyaz çeken fotoğraf makinelerinden başlayan hikayemiz bugüne kadar devam ediyor.
    Sıradan insanların gittiği sıradan bir hastanenin acil servis ünitesinde devam eden hayatın alışagelmiş seslerini ezberliyorduk.
    Kolumuza kalbimize taktıkları aygıtlar ekranların hoparlöründe yankılanıyordu.
    Gözümüz kapalı yaşayıp yaşamadığımızı melodiden anlayabiliyorduk.
    Melodi kesilip kulak acıtan keskin bir sese ulaştığında ilk bilen biz olacaktık.
    Fark ettiğimiz o kadar çok ayrıntı vardı ki;
    Vücudumuz ve ruhsal dünyamızın beraber organize ettiği muhteşem çok sesli koromuz vardı.
    Kulaklarımızın hiç duymadığı
    Gözlerimizin görmediği
    Unutma hastalığına yakalanıp gelecek kaygılı ölümcül hastalığa yakalanmak.
    Dışarıda konser var.
    Gitarın seslerini duyuyorum.
    Bağlı olduğumuz ekran yaşam faaliyetleri gösteriyor.
    Yatan beden olduğu yerden kalkacak gibi sarsılıyor.
    Bırakın beni der gibi direniyor hastane personelinin müdahalelerine.
    Kimse anlamadan çekip giderken gitarın seslerine ruhu huzura kavuşuyor.
    Artık hep konser salonunun en önünde sonsuza dek gülümseyecek.
    Hep istediği kendi gibi olanlarla yaşayıp sanatsal çabalarını yaşatacak.
    Yeryüzünde onu anımsayıp seven son kişi kalana kadar eski şarkı çalınmaya devam edecek.
    Son kişi onu sevmekten vazgeçtiğinde tüm unutulanlar gibi toprağın altına gömülecek.
    2 ...