ailesi boşanmış çocuklara bakıp da ah yazık demekten, onlara kendini ezik hissettirmekten vazgeçin artık. o boşanan ailede neler yaşandığını biliyor musunuz? hiç kavgalarına tanık oldunuz mu? hiç asla rahat edemediğiniz, hep gergin bir ortamda yıllarca yaşamak zorunda kaldınız mı? hiç ailenizin birbirlerine gösterdikleri saçma sapan tepkileri büyüdükçe size de gösterdiklerini, sizinle de kavga etmeye başladıklarını, içlerinden birinin haklı olduğunu bilip koruyamadığınız anı deneyimlediniz mi? altı yaşından beri kaç kez evden kovuldunuz mesela? ama saçma sapan şeyler yüzünden.
bunları deneyimlemeden boşandıysa aileniz, kendinize acımaktansa mutlu olun. ramak kalmış demek ki. bunları hiç yaşamadınız, yakınından bile geçmedinizse de yaşayan insanları yargılamayın. bir ebeveyn olarak da alınan boşanma kararı kolay değildir zaten. alındıysa bir nedeni vardır. hele ortada bir çocuk varken o kadar muhtemelen o çocuğun en rahat şekilde büyümesi içindir.
