ben karargahta yazıcıydım. 4 ay bi yüzbaşı ile çalıştım harekat ve eğitim kısım amiriydi. tabur komutanı gidince adam vekil oluyordu yani bizim küçük birlik için önemli adamdı. arkadaş gibiydik adamla ve samimiydik. ben subay olduğum halde oğlumu askere göndermeyecegim dedi. gerekçelerini de çok güzel açıkladı.
bir de askere gitsin adam olsun mantığıyla millet oğlunu yolluyor ya. ben askere gidip adam olanı çok az gördüm. bambaşka bir psikoloji ve oldukça zor bir olay askerlik. sıkıntılı (adam olsun diye giden) tipler askerde o baskıyı kaldıramayıp daha da sıkıntılı bir hale dönüşüyor ve oldukça problemli oluyor. hırçınlaşıyor saldırganlaşıyor ve insanlara zarar veriyor. komutanlar dayak atamıyor eskisi gibi. devrecilik ve siracilik adı altında aq çocukların üst devreleri. not: biz kalabalık gittik posettik bize bir şey yapamadılar herkes sabitlenince zaten bölüğe uğramaz olduk iyi geçindiler bizimle. hiç birini de ezmedik tam tersine kazanmaya çalıştık. askerde okumuş adamı anlıyorsun onlar da seni anlıyor.
netice de bu çocuklar bu tarz durumların etkisi ile iyice kisitlaninca otomatiğe bağlıyor komutandan yana sıkıntı yok zaten işler emirle yürüdüğü için korkudan yapıyor. ama içeride uyuşturucu ve diğer tüm boklar dönüyor.
çocuklar bitirip döndüklerinde sıkıntılı olanlar için konuşuyorum benim oğlum adam olmuş derken bi bakıyorsun daha çok bokunu çıkarmış bir gençle karşı karşıya kalıyorsun. yarıdan fazlası böyle.
rdm ye bağlamak dedikleri olay gerçek bizim çıkacağımız sabah adam eline sıktı nizamiyede.
