çoğu zaman konuşmak istemiyorum. hani şurda iki satır yazıyoruz ya onu da istemiyorum. okuduklarım, duyduklarım ağır geliyor. bu kadar hatırsız, gönülsüz, duygusuz bir toplumda kendimi çok yalnız hissediyorum. insanlık, hak, hukuk diyenlere küfreden, kadınlara, inançlara zerre saygısı olmayan, sıfır empati yaşayan insan sayısının fazlalığını görünce yok olmak istiyorum.
