toplum baskısı sonucu evleniyor insanlar daha önce farkında olmadıkları özgürlüklerini kaybettiklerini anladıkları anda da boşanmak istiyorlar falan gibi zevzeklikler yapan dangalaklara ithafen şunu diyebilirim ki bitmişse bitmiştir.
eğer çocuğunuz varsa bundan sonrası için planlanacak şeyler onunla alakalıdır. nafaka felan gibi.
kadın erkek eşit diye envai çığırtkanlık yapıp iş boşanmaya geldiğinde ne koparsam kar demeye çalışıp adamı keriz yerine koyan kadınlara da özellikle dikkat etmenizi öneririm.
benim için evlilik çürük bir diş gibi olmuştu adeta. hal böyle olunca çektiresiye kadar ağrı yapıyor. kurtulmaktan başka bir çareniz yok.
kurtulma süreci de ayrı bir sancı zaten. tabi anlaşmalı boşanmadığınızı varsayıyorum. işler gittikçe çirkinleşiyor ve adalet eşit tecelli etmiyor. ve 2-3 yıl uzayan boşanmaları faturaları da haliyle kabarık oluyor. o yüzden tavsiye edebileceğim en önemli konu anlaşmalı boşanma. buna ikna edin karşı tarafı. ha ne istiyorsa verin demiyorum. ama ortak bir zeminde buluşamıyorsanız ve çirkefleşmeye başlamışsa başka da bir seçeneğiniz yok demektir.
ha olay çirkinleşince faturasına bakmıyorsunuz, buna değer diyorsunuz ama üstüne bir de muazzam bedelli nafaka binince yıllarca omzunuzda taşıyacağınız bir yük olabiliyor.
sonuç olarak neresinden bakarsanız bakın bok gibi sıkıntılı bir süreç ve kısır bir döngü. evlilik bir sözleşme esasen, çıkarların hüküm sürdüğü bir anlaşma. çıkarın olduğu yerde çatışma var. çatışmanın olduğu yerde çözümsüzlük. çözümsüzlüğün olduğu yerde de en sonunda ayrılık.
bu yüzden daima sakin kalmaya ve kontrolü kaybetmemeye çalışın. olan oldu. geleceğe bakın.
boşanmak sonuçta bir süreç ve bitecek.
geriye kalan ise her iki taraf için "başarısızlık" hissi olacak.
